Op 10 maart 2008 begon de intensieve zoektocht naar mijn authentieke alter ego Pirouette.
De wekelijkse ritten naar Eindhoven brachten voldoening, blijdschap maar ook diepe dalen met alle bijbehorende emoties. Juist door die zoektocht werd de empathie voor de kwetsbare doelgroepen waarvoor ik me inzet, gevormd.
De eerste 5 jaar werkte ik als Pirouette om de week in zorgcentrum de Westerweeren in Bergambacht, waar de miMakker een onderdeel van de geboden zorg was.
Unieke werkwijze
Na observaties van de cliënt werd er in een multidisciplinair overleg met de betrokkenen besproken of de miMakker werd ingezet. Bij ieder bezoek rapporteerde ik hoe de beginsituatie was en waar er ingangen tot contact waren. Hierdoor kwam goed in beeld hoe de cliënt op de bezoeken reageerde en konden deze bevindingen in de dagelijkse zorg worden overgenomen.
Bij moeilijk hanteerbaar gedrag werd Pirouette ook ingezet om te kijken hoe er werd gereageerd op de miMakker. Het kon zomaar zijn dat na het bezoek van Pirouette een cliënt beter te benaderen was voor de ADL of het eten.
Cliënten reageerden bij iedere ontmoetingen anders maar vaak was er ook een gevoel van herkenning. Ik gaf vaak aan het gevoel te hebben dat dat kwam doordat de cliënt voelt dat het veilig is om te zijn wie je bent.
Zo was er een cliënt die in die 5 jaar de verschillende fasen van dementie doorliep. Door in de beginfase mee te gaan in haar ‘eigen taal’ , werd het in een latere fase makkelijker om het contact te openen met de ‘eigen taal’.
Terminale zorg
Ook bij terminale zorg kan de inzet van een miMakker waardevol zijn.
Door er alleen maar ‘te zijn’ en mee te gaan in de hoge en snelle ademhaling waar terminale cliënten vaak mee te maken hebben, is het mogelijk dit patroon te doorbreken en de cliënt rustiger te laten ademhalen. De kwaliteit van leven in deze laatste fase wordt dan net iets beter.
Ik heb vele mooie intensieve contacten gehad met terminale cliënten. Soms heel uitbundig en soms heel subtiel.
Kinderen met een verstandelijke beperking.
Niet alleen in het dagelijkse leven heb ik als mantelzorger ervaring met kinderen die een verstandelijke beperking hebben, maar ook in het werk als miMakker Pirouette.
Zo is het mogelijk om kinderen binnen het speciaal onderwijs te bezoeken of op een Kinderdag Centrum of op een Medisch Kinderdagverblijf. Dit werkveld wil ik in de toekomst verder ontwikkelen.
Adviseren in Belevingsgerichte Zorg
Bij meerdere bezoeken op een locatie observeer ik de woon/leef ruimtes en geef ik adviezen hoe deze beter afgestemd kunnen worden op de behoeften van bewoners. De medewerkers krijgen tips om hiermee zelf aan de slag te gaan en met een kritisch oog te kijken naar de inrichting, maar ook naar het gebruik van middelen en materialen. Wanneer Pirouette een mooi contact heeft met een bewoner via een (hand)pop of een muziekdoosje, wordt samen met de medewerkers gekeken hoe dit in de dagelijkse zorg van bewoners met dementie ingezet kan worden.
Ik ben betrokken geweest bij de inrichting van diversen badkamers. Deze badkamers waren ingericht om de zintuigen van de cliënten te prikkelen of juist te reduceren om zo een aangename verzorging te krijgen. Cliënten met bv. contracturen werden middels het warme water en een prettige omgeving meer ontspannen en konden daardoor beter worden verzorgd.
Recentelijk heb ik een museum ingericht als activiteiten begeleidster maar met de miMakkers neus op. Het museum is ingericht met voorwerpen uit vervlogen tijden waardoor de verhalen van vroeger worden herbeleefd.
Via het Impresariaat van miMakkus
Via het impresariaat van Stichting miMakkus kom ik geregeld bij andere zorginstellingen door het hele land voor mooie en ontroerende contacten met een lach en een traan.
Soms worden er meerdere miMakkers ingezet ter ere van bijvoorbeeld een feestweek.