Een basisbehoefte van iedereen...
Visie
De miMakkers werken vanuit de visie van de Stichting miMakkus.
De miMakkusmethode is in 2001 geïntroduceerd in de gezondheidszorg.
De methode berust op een benaderingswijze met als doel contact maken met mensen met een (ernstige vorm) van dementie of een verstandelijke beperking. Mensen met wie je niet altijd verbaal kunt communiceren.
De methode is gebaseerd op rust, respect, afstemmen op emotie, tempo, ritme en de belevingswereld van de kwetsbare mens en sluit hiermee naadloos aan bij belevingsgerichte zorg.
MiMakkers werken met technieken vanuit de clownerie en de expressiemogelijkheden van het lichaam, de adem en de stem.
Toepassing van de methode zorgt voor een betere levenskwaliteit voor de bewoner/cliënt, meer één-op-één contact, rust in de leefomgeving, minder druk op- en nieuwe inzichten bij het verzorgend personeel en familieleden.
Onze werkwijze
Met een Rode Neus vanuit het Groene Hart…….Dát zijn de miMakkers Fiep en Pirouette!
Voorafgaand aan een bezoek zetten Karin en Annelies hun gedachten, verwachtingen en beslommeringen opzij. In de kleedkamer maken ze zich leeg, kleden ze zich om in hun zintuigenprikkelende outfit, brengen een lichte schmink aan en dan is er rust en zijn Fiep en Pirouette er klaar voor.
Ze verwonderen zich over alles en staan open voor alle signalen vanuit de omgeving. Ze zijn volkomen in het hier en nu. Vanuit deze open houding kunnen momenten ontstaan van puur contact en pure emotie. Samen met de bewoner lachen ze, huilen ze, zijn ze bang of boos.
Samen gaan ze op ontdekkingsreis in een nieuwe werkelijkheid. Samen verwonderen ze zich, verbazen zich en verliezen zich in details.
Samen laten ze zich verrassen, afleiden en meeslepen. Samen komen ze in actie, raken ze de draad kwijt en beginnen weer aan iets anders.
Regie bij de bewoner
De miMakkers stemmen af op de belevingswereld, het communicatieniveau, de emotie en het energieniveau van de bewoner. De regie ligt altijd bij de bewoner.
Fiep en Pirouette weten het ook niet en zijn blij met de hulp van de bewoner.
Dit kan het gevoel van eigenwaarde versterken.
De miMakkers zijn het maatje van de bewoner, ze zeggen overal ‘ja’ op.
De miMakker beweegt niet zelf maar wordt bewogen...
Alles gebeurt in het tempo van de bewoner, vaak in slow motion.
Er ontstaat een spel van actie en reactie, van elkaar volgen, vaak zonder woorden, via de lichaamstaal. Andere bewoners zijn vaak op afstand betrokken bij dit spel.
De miMakker respecteert de grenzen van de bewoner, blijft soms bewust op afstand en bouwt een aanraking langzaam en zorgvuldig op.
Iedere bewoner heeft een ‘eigen taal’.
De miMakker luistert met haar hart door de woorden heen en voelt de emotie erachter.
Clownesk
Het clowneske van de miMakkers zit niet alleen in hun rode neus, kleding, koffer en attributen maar vooral in hun onbevangenheid, nieuwsgierigheid, creativiteit en het absurd maken van situaties.
De rode neus is een vrijbrief om dingen te doen die in het dagelijks leven niet kunnen of mogen.
De ‘clown’ geeft vaak een associatie met vreugde, maar alle emoties mogen er zijn. De miMakkers maken gebruik van muziekinstrumentjes , dans en (hand)poppen, maar vooral van hun eigen lichaam, energie, adem en stem.
